جوشکاری محسن در بجنورد

برای ساخت انواع ساختمان‌ها با کاربری‌های مختلف از ابتدا باید اسکلت آن را ایجاد کرد. امروزه از دو نوع اصلی اسکلت استفاده می‌شود؛ اسکلت بتن مسلح که از ترکیب بتن و میلگرد در داخل بتن استفاده می‌کند و اسکلت‌های فلزی ساختمان که از تیر‌های فلزی، میلگرد و قوطی در ساخت آنها استفاده می‌شود. اسکلت‌های بتنی طریقه‌ی ساخت متفاوتی دارند و کمتر به جوشکاری نیاز پیدا می‌کنند، اما میتوان نقش جوشکاری در اسکلت‌های فلزی ساختمان را یک نقش اصلی دانست.

جوشکاری اسکلت‌های فلزی، یک کار پر خطر و در عین حال نیازمند به ظرافت است. معمولا جوشکاران اسکلت ساختمان تلاش می‌کنند تا تیرچه‌ها را با دقت اندازه گیری کنند و برای این کار نیاز به ریاضیات قوی خواهند داشت. همچنین بیشتر کار آنها در ارتفاع انجام می‌شود که برای جوشکاری موقعیت خطرناکی خواهد بود و اگر جوشکار ترس از ارتفاع داشته باشد نمی‌تواند به دستی روی اتصالات تمرکز نماید.

گذشته از آن می‌تواند خطرات جانی برای وی به دنبال داشته باشد به همین دلیل باید روحیات جوشکار‌های ساختمان به نسبت این کار مناسب باشد. اما تمام این ویژگی‌ها تنها مقدمات جوشکاری اسکلت فلزی را فراهم می‌کنند. موارد دیگر به تخصص جوشکار و استفاده‌ی وی از نوع دستگاه جوش برای اسکلت و سطح مهارت فرد بستگی دارد که تیرچه‌های فلزی را با دقت و محکم به هم متصل نماید چرا که تحمل وزن ساختمان و انتقال آن به فونداسیون بر عهده‌ی این اسکلت خواهد.

برای جوشکاری اسکلت از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که از متداولترین روش‌های آن جوشکاری قوس الکتریکی است. جوشکاری به روش قوس الکتریکی، خود می‌تواند با استفاده از الکترود‌های روکش دار که بعنوان فلز پر کننده‌ برای درز‌ها استفاده می‌شود بهره ببرد ، یا اینکه با کمک گاز و یک مفتول که توسط قرقره از داخل دستگاه جوش تغذیه می‌شود با ترکیب گاز‌های فعال مانند CO² یا از غیر فعال مانند آرگون و یک اتصال الکتریکی که منبع ایجاد حرارت و ترکیب آن با گاز‌ها است اقدام به جوشکاری نمایند. این روش‌ها به عنوان روش‌های ذوبی شناخته می‌شود که در آن یک فلز سوم برای پر کردن منافذ میان دو فلز و اتصال آنها استفاده می‌شود.

روش‌های دیگر مانند روش غیر ذوبی، جوشکاری با لیزر و روش‌های فشاری و غیر فشاری نیز بسته به نیاز در ساخت اسکلت فلزی استفاده می‌شود.