تاریخچه چای در ایران دوران ایران باستان قهوه یکی از نوشیدنی‌های معروف و پرکاربرد ایران بوده است. به همین دلیل زمانی که بازرگانان و تاجران چای را برای اولین بار به ایران وارد کردند؛ استقبال خوبی از این نوشیدنی گوارا شد. به طوری که افراد بسیاری این نوشیدنی بی‌نظیر را جایگزین قهوه کردند.طبق شواهد مطرح شده، تاریخچه چای در ایران حدود 110 سال قدمت دارد. با ایران مشاغل همراه باشید.
انواع چای در ایران
چه کسی چای را به ایران آورد
در سال 1285 هجری شمسی محمد میرزای چایکار که وی را با نام کاشف السلطنه و پدر چای ایران می‌شناسیم؛ نماینده ایران در کنسولگری هندوستان بود.
او تحقیقات بسیاری انجام داد و به نتیجه رسید که مبالغ زیادی برای واردات این دمنوش پرداخت می‌شود.با بررسی‌های او مشخص شد که آب‌و‌هوای شمال کشور به دلیل رطوبت بالا برای کشت بوته‌های سبز این محصول مناسب است. محمد میرزا با پژوهش‌ها و مطالعات فراوان برای اولین بار تصمیم گرفت که بذر این گیاه را در ایران بکارد.
آیا طرح کاشت در ایران جواب داد
رح کاشف‌السلطنه در ابتدا با مخالفت‌های زیادی روبه رو شد؛ اما با اصرار و پیگیری‌های مستمر مزارع متعددی را زیر کشت این گیاه برد. نکته مهمی که مانع از کاشت این محصول می‌شد؛ این بود که بوته آن بعد از کاشت به حدود پنج سال زمان نیاز دارد که بارور و قابل‌برداشت شود. چنان که این مسئله کشاورزان را به کاشت این محصول ترغیب نمی‌کرد. تاریخچه چای را با هم به مطلعه مینشینیم
پس از برداشت اولین محصول چای افراد بسیاری تمایل پیدا کردند که انواع آن را تولید کنند. بسیاری از کشاورزان زمین‌های خود را زیر کشت این گیاه بردند. به طوری که هم اکنون بیش از 25 هزار هکتار از اراضی شمال کشور به کشت این محصول اختصاص یافته‌است. بنابراین شکل‌گیری تاریخچه چای در ایران مدیون همین افراد بزرگ است.
چه کسی طبخ چای را در ایران بومی‌سازی کرد
لازم به ذکر است که پیش از کاشف‌السلطنه در سال 1261 ناصرالدین شاه نیز با رواج مصرف چای در ایران برخی از افراد تحصیل‌کرده را برای ورود بذر این گیاه و شیوه‌های فرآوری و تولید به خارج اعزام کرده بود. اما تاریخچه چای در ایران و کشت بذر چای در آن دوره با موفقیت انجام نشد. اقدام خوبی که در آن دوره صورت گرفت؛ این بود که در زمان صدر اعظم ناصرالدین شاه شیوه‌ای نو برای دم‌کردن چای رونق گرفت
امیرکبیر در زمان صدارت خود برای اولین بار ساخت سماور را در ایران راه‌اندازی کرد و این‌گونه شد که مردم چای را روی سماورهای ذغالی دم می‌کردند. دم‌کردن نوع ذغالی آن‌چنان عطر و طعمی به چای می‌داد که کم‌کم قهوه‌خانه‌های ایران نیز این مدل را جایگزین مناسبی برای قهوه دیدند و سرو این دمنوش در اولویت قرار گرفت.
