همه آنچیزی که درباره گاو باید بدانیم ، گاوها حیوانات اهلی مهمی هستند که گوشت و شیر تهیه می کنند. بسیاری از نژادها وجود دارند، برخی بر تولید گوشت گاو و برخی دیگر بر تولید لبنیات تاکید دارند. باغ وحش ملی اسمیتسونیان یک هرفورد نظرسنجی شده را به نمایش می گذارد که نژاد گاو است. گاوها اعضای خانواده Bovidae هستند که شامل غزال، آنتلوپ آفریقایی، گاومیش آبی آسیایی، گاومیش کوهان دار و گونه های اهلی مانند گوسفند و بز نیز می شود.
گاوهای خانگی مدرن از یک اجداد منفرد و اولیه – اوروک – تکامل یافته اند. اعتقاد بر این است که آخرین آئوروچ در سال 1627 در لهستان کشته شد. گاوهای اولیه گوشت، شیر و نیروی کار را برای صاحبان خود تأمین می کردند. در بسیاری از فرهنگ ها، گاو اهمیت معنوی، اقتصادی یا سیاسی بسیار فراتر از ارزش پولی خود حیوانات دارد.با ایران مشاغل همراه ما باشید .
مشاهده آگهی های :کلینیک دامپزشکی تهران
نژاد گاو :
گاوهای اهلی از تیره Bos و گونه های Taurus و Indicus هستند.
- نژادهای گاو بریتانیایی و اروپایی مانند آنگوس، هرفورد، هلشتاین، شورتورن و سیمنتال متعلق به گونه توروس هستند.
- گاوهای کوهان دار کشورهای گرمسیری مانند برهمن و آفریقایی متعلق به گونه های اندیکوس هستند. به آنها نژادهای زبو یا “گوش” نیز می گویند.
نام گذاری های معمول گاو :
- گاو نر (گاو نر گاوهای نر دست نخورده در هر سنی هستند)
- گاو (در حالی که اصطلاح گاو به گاوهای نر اخته اشاره دارد)
- تلیسه (تلیسه ماده ای است که هنوز گوساله نداشته است)
- گاو میش (گاو ماده ای است که حداقل یک گوساله داشته باشد)
- گوساله (گوساله ها گاوهای هر دو جنس هستند که 1 سال یا کمتر دارند)
نامیده شود. این اصطلاحات به جنسیت، سن و وضعیت تولید مثل حیوان اشاره دارد. . ، . و . در بیشتر گونه ها، گاو نر بسیار بزرگتر از گاو است.
نژادها را می توان (از نظر ژنتیکی بدون شاخ) یا شاخدار کرد. هر دو گونه گاو وحشی نر و ماده شاخ دارند و شاخ گاو بزرگتر و ضخیم تر از گاو است.
انواع مختلف گاو :
گاوهای دو منظوره نژادهایی هستند که هم برای تولید گوشت و هم برای تولید شیر انتخاب می شوند. آنها عبارتند از Milking Shorthorn، Red Dane، Red Polled، Dexter و Pinzgauer. این گاوها معمولاً از اکثر نژادهای گاو کوچکتر هستند و نسبت به اکثر نژادهای شیری شیر کمتری تولید می کنند.- گاوهای گوشتی عمدتاً برای تولید گوشت پرورش و انتخاب شده اند و بسیاری از نژادها برای شرایط خاص توسعه یافته یا سازگار شده اند. بیش از 60 نژاد گاو گوشتی در آمریکای شمالی وجود دارد. انگوس، هرفورد و پولد هرفورد رایج ترین هستند. گاوهای گوشتی از نظر فیزیکی با گاوهای شیری تفاوت دارند. آنها بدن های پهن تر و سنگین تر با گردن و پاهای کوتاه تر دارند.
- گاوهای شیری نژادهایی هستند که عمدتاً برای تولید شیر توسعه یافته اند. نژادهای اصلی گاوهای شیری آمریکای شمالی عبارتند از: هلشتاین-فریزین، گرنزی، جرسی، آیرشر، براون سوئیس و شیردوش. هلشتاین-فریزین بزرگترین نژاد است و بیشترین حجم شیر را تولید می کند. در سال 2008، متوسط گاوهای شیری در ایالات متحده حدود 20461 پوند شیر تولید کردند. گاوهای منفرد ممکن است چندین برابر این مقدار متوسط تولید کنند. گاوهای شیری معمولاً برای پنج یا شش سال شیر تولید می کنند، اما برخی از آنها تا سن 20 سالگی یا بیشتر به تولید شیر ادامه می دهند. گاوهای شیری فقط بعد از باردار شدن پستان ایجاد می کنند و شیر تولید می کنند.
همه آنچیزی که درباره گاو باید بدانیم
غذای مصرفی گاو :
گاوها از دسته نشخوارکنندگان هستند. معده پیچیده و چهار قسمتی آنها آنها را قادر می سازد تا مواد گیاهی را هضم و به انرژی و “بلوک های سازنده” مهم بدن تبدیل کنند. آنها یونجه، ذرت، سویا، علف، گندم و سیلو (خوراک تخمیر شده) می خورند. آنها می توانند از مراتع بی کیفیت یا غیرمولد استفاده کنند، اما باید به درستی مدیریت شوند تا از آسیب رساندن به محیط زیست جلوگیری شود.
رژیم غذایی این گیاهخواران معمولاً شامل یونجه یا علوفه (80 تا 90 درصد کل ماده خشک)، خوراک تجاری شامل غلات، ویتامین ها و مواد معدنی و آب است. تغذیه مناسب گاو می تواند پیچیده باشد و به ترکیبی از دانش علمی، خلاقیت و مدیریت خوب نیاز دارد. مقدار و نوع خوراکی که به یک گاو، گوساله یا گاو نر داده می شود بستگی به وزن او، سن او، میزان شیر دادن یک گاو و محل بارداری او دارد. گاوها تقریباً شش ساعت در روز را به چرا و هشت ساعت دیگر را نشخوار می کنند.
ساختار اجتماعی
گاوهای اهلی حیواناتی اجتماعی هستند و در گروه هایی به نام گله زندگی می کنند.
تولید مثل و توسعه
ماده ها در حدود 1 سالگی به بلوغ جنسی می رسند و معمولاً اولین گوساله خود را در حدود 2 سالگی به دنیا می آورند. پرورش می تواند تا 12 سالگی ادامه یابد و در تمام طول سال انجام شود.
فحلی (گرما) دوره زمانی است که گاو یا تلیسه از نظر جنسی می پذیرد و نشان می دهد که تخم در شرف رها شدن است. به طور معمول هر 18 تا 24 روز رخ می دهد. میانگین زمانی که یک ماده در گرمای ایستاده است حدود 12 تا 18 ساعت است. یک ماده در گرمای ایستاده به نرها اجازه می دهد تا او را همانطور که ایستاده سوار کنند. تخمک گذاری به دنبال گرمای ایستاده انجام می شود. پرورش می تواند طبیعی یا از طریق لقاح مصنوعی باشد.
زایمان در گاو
معمولاً یک گوساله بعد از نه ماه بارداری متولد می شود. زایمان معمولاً دو تا چهار ساعت طول می‌کشد، و ابتدا ساق پاهای جلویی را بیرون می‌آورد و سرش را بین پاهایش قرار می‌دهد. یک گاو ممکن است گاهی دوقلو داشته باشد. اگر دوقلوها از یک نر (گاو نر) و ماده (تلیسه) تشکیل شده باشند، گوساله تلیسه معمولاً نابارور است (به نام تلیسه فری مارتین).
ناباروری در تلیسه های فری مارتین به دلیل انتقال هورمون ها یا سلول ها از گوساله نر در حال رشد رخ می دهد و باعث می شود دستگاه تناسلی ماده توسعه نیافته باشد. گوساله ها زودرس هستند، به این معنی که می توانند در عرض یک ساعت پس از تولد بایستند و راه بروند. گوساله باید در چند ساعت اول پس از تولد شیر بنوشد. این شیر مخصوص آغوز نام دارد و حاوی آنتی بادی هایی است که به گوساله کمک می کند با بیماری مبارزه کند و سالم بماند. گاوها در 72 ساعت اول پس از تولد گوساله آغوز تولید می کنند. گوساله ها در سن 6 تا 7 ماهگی از شیر گرفته می شوند.
همه آنچیزی که درباره گاو باید بدانیم
دید گاو
برخلاف انسان ها، گاوها دید پانوراما دارند، به این معنی که می توانند تقریباً تمام اطراف خود را بدون حرکت دادن سر ببینند. با این حال، درک عمق آنها فقط در یک نمای کوچک رو به جلو متمرکز است. این بدان معنی است که، در حالی که یک گاو ممکن است بتواند شما را در کنار خود ببیند، لزوما نمی تواند قضاوت کند که واقعاً چقدر نزدیک یا دور هستید. این ممکن است توضیح دهد که چرا با نزدیک شدن به گاو ممکن است مبهوت شود، حتی اگر مدتی است در میدان دید آن بوده باشید.
مدیریت ضعیف تغذیه گاوها می تواند منجر به شیردهی کوتاه تر و کم بازده و افزایش فاصله زایمان شود. تغییر نیازهای غذایی گاوها در چرخه شیردهی و نحوه تطبیق آن با ژنتیک گاو را توضیح می دهیم.
چرخه شیردهی
گاوها برای تولید شیر باید زایش کنند و چرخه شیردهی دوره بین یک زایش تا زایش بعدی است. این چرخه به چهار مرحله تقسیم می شود،
اوایل، اواسط و اواخر شیردهی (هر کدام حدود 120 روز یا d) و دوره خشک (که باید تا 65 روز طول بکشد).
در دنیای ایده آل، گاوها هر 12 ماه یکبار زایمان می کنند. تعدادی از تغییرات در گاوها هنگام پیشرفت در مراحل مختلف شیردهی رخ می دهد. علاوه بر تغییرات در تولید شیر، تغییراتی در مصرف خوراک و وضعیت بدن و مرحله بارداری نیز وجود دارد. شکل 1 روابط متقابل بین مصرف خوراک، تولید شیر و وزن زنده را برای یک گاو فریزی با فاصله 14 ماهه بین زایش نشان می دهد، بنابراین شیردهی 360 روز است.
پس از زایمان، گاو ممکن است شروع به تولید 10 کیلوگرم شیر در روز کند، تا حدود 7 هفته پس از شیردهی به حداکثر 20 کیلوگرم در روز برسد و سپس در پایان شیردهی به تدریج به 5 کیلوگرم در روز کاهش یابد. اگرچه نیازهای نگهداری او متفاوت نخواهد بود، اما با افزایش تولید شیر، او به انرژی و پروتئین بیشتری در رژیم غذایی نیاز خواهد داشت و زمانی که تولید کاهش می یابد، به کمتری نیاز دارد. اما برای بازیابی وضعیت بدن در اواخر شیردهی، او به انرژی اضافی نیاز دارد. گاوها معمولاً حدود 12 هفته پس از زایش از وضعیت بدن خود استفاده می کنند تا علاوه بر انرژی مصرف شده، انرژی را نیز تأمین کنند. انرژی آزاد شده برای تولید شیر مورد استفاده قرار می گیرد و به آنها اجازه می دهد حداکثر تولید بیشتری نسبت به رژیم غذایی خود داشته باشند. برای انجام این کار، گاوها باید شرایط بدنی کافی برای از دست دادن را داشته باشند و بنابراین باید آن را در اواخر شیردهی قبلی یا در طول دوره خشکی استفاده کنند. از زایش تا اوج شیردهی تولید شیر در اوج شیردهی تولید شیر بالقوه را برای سال تنظیم می کند. یک کیلوگرم اضافی در روز در اوج می تواند 200 کیلوگرم به ازای هر گاو در کل دوره شیردهی تولید کند.
برای به حداکثر رساندن پیک گله در اوایل شیردهی موانع متعددی وجود دارد. مهمترین آنها مصرف غذای داوطلبانه است. در زمان زایمان، اشتها تنها حدود 50 تا 70 درصد حداکثر در اوج مصرف است. زیرا در طول دوره خشکی، گوساله در حال رشد فضا را اشغال می کند و حجم شکمبه کاهش می یابد و تراکم و اندازه پاپیلاهای شکمبه کاهش می یابد. پس از زایش، مدتی طول می کشد تا شکمبه کشیده شود و پاپیلاها دوباره رشد کنند. تا هفته های 10-12 است که اشتها به پتانسیل کامل خود می رسد.
همه آنچیزی که درباره گاو باید بدانیم
اوج شیردهی تا اوج مصرف
پس از اوج شیردهی، اشتهای گاوها به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که بتوانند تمام مواد مغذی مورد نیاز برای تولید را مصرف کنند، مشروط بر اینکه جیره از کیفیت بالایی برخوردار باشد. از شکل 1، گاوها تمایل دارند وزن خود را در این مرحله از شیردهی خود حفظ کنند.
اواسط و اواخر شیردهی
اگرچه انرژی مورد نیاز برای تولید شیر در این دوره کمتر مورد نیاز است زیرا تولید شیر در حال کاهش است، انرژی همچنان به دلیل بارداری و نیاز به ایجاد شرایط بدن به عنوان ذخیره انرژی برای شیردهی بعدی مهم است. به طور کلی بهبود وضعیت گله در اواخر شیردهی به جای در دوره خشک کارآمدتر است.
همه آنچیزی که درباره گاو باید بدانیم
دوره خشکی
حفظ (یا افزایش) وضعیت بدن در طول دوره خشکی، کلید اطمینان از داشتن ذخایر بدن گاوها برای اوایل شیردهی است. اگر گاوها با ذخایر بدن کافی زایمان کنند، می توانند طی دو یا سه ماه پس از زایمان به چرخه بپردازند. اگر گاوها در شرایط نامناسب زایمان کنند، تولید شیر در اوایل شیردهی دچار مشکل می شود زیرا ذخایر بدن برای تامین انرژی در دسترس نیست. در واقع، انرژی رژیم غذایی می تواند به سمت افزایش وزن هدایت شود و نه از طریق کاهش وزن مورد نظر در دسترس قرار گیرد. به همین دلیل، سطوح بالای تغذیه در اوایل شیردهی نمی تواند وضعیت بد بدن را در هنگام زایمان جبران کند.
تداوم تولید شیر در تمام دوران شیردهی
دو عامل اصلی تعیین کننده عملکرد کل شیردهی عبارتند از:
اوج شیردهی و میزان کاهش از این پیک.
در سیستم های لبنی معتدل، تولید کل شیر برای 300 روز شیردهی را می توان با ضرب حداکثر تولید در 200 تخمین زد. بنابراین یک گاو با حداکثر 20 لیتر در روز (L/d) باید 4000 لیتر در روز شیردهی تولید کند، در حالی که حداکثر 30 لیتر در روز معادل 6000 لیتر شیر کامل شیردهی است. این بر اساس نرخ کاهش 7 تا 8 درصدی در ماه نسبت به اوج عملکرد است، یعنی هر ماه گاو به طور متوسط 7 تا 8 درصد از اوج عملکرد را کمتر از ماه قبل تولید می کند.
این سطح پایداری هدف گله‌های مرتعی خوب مدیریت شده در مناطق معتدل است. مقادیر واقعی می تواند از 3 تا 4 درصد در ماه در گاوهای با تغذیه کامل، تا 12 درصد یا بیشتر در ماه در گاوهایی با تغذیه بسیار ضعیف متفاوت باشد، برای مثال در طول یک فصل خشک شدید پس از یک فصل مرطوب خوب در مناطق استوایی. میزان کاهش از اوج، یا تداوم، به موارد زیر بستگی دارد:
- حداکثر تولید شیر
- دریافت مواد مغذی پس از اوج عملکرد
- وضعیت بدن هنگام زایمان
- سایر عوامل مانند وضعیت بیماری و استرس آب و هوایی به طور کلی، هر چه تولید شیر در اوج بالاتر باشد، ماندگاری آن از نظر درصد کمتر است.
تغذیه ناکافی گاوها بلافاصله پس از زایش، اوج عملکرد را کاهش می دهد، اما اثرات نامطلوبی بر دوام و باروری دارد. گاوهای شیری برای استفاده از ذخایر بدن برای تولید شیر بیشتر پرورش داده شده اند، اما نرخ بالای کاهش وزن زنده شروع فحلی را به تاخیر می اندازد. تغذیه ناکافی گاوهای دارای شایستگی ژنتیکی بالا در اوایل شیردهی یکی از بزرگترین مشکلات ناشی از تغذیه است که بسیاری از کشاورزان کوچک در مناطق گرمسیری مرطوب با آن مواجه هستند، زیرا آنها اغلب بهبودهای لازم را در سیستم های تغذیه برای استفاده از پتانسیل ژنتیکی بالا ندارند.
اگر گاوهای وارداتی با کیفیت ژنتیکی بالا به خوبی تغذیه نشوند، تولید شیر به خطر می افتد، اما از اهمیت بیشتری برخوردار است، آنها تا چند ماه پس از زایمان چرخه نخواهند داشت.
همه آنچیزی که درباره گاو باید بدانیم
