خدمات کاشی کاری علیرضا بردبار در رشت ، به مدیریت بردبار در رشت آماده ارائه خدمات به شما عزیزان می باشد برای آشنایی بیشتر با این مجموعه همراه ما باشید ایران مشاغل سامانه برتر ثبت مشاغل کشور در هنگام تماس و یا مراجعه حضوری بگویید شما را در ایران مشاغل دیده ایم.
خدمات خدمات کاشی کاری علیرضا بردبار در رشت
کاشیکاری نما و ساختمان و داخل ساختمان ملاتی و چسبی با کیفیت عالی و قیمت مناسب کاشیکاری نما حمام دستشویی نرده ها سنگی موزاییک کاری با طرح های مختلف [tamas_start]راه های ارتباطی با خدمات کاشی کاری علیرضا بردبار در رشت
[ir_mobile num='09116996359'] [tamas_end] کاشیکاری وسرامیککاری نماوداخل ساختمان. همراه باچندین سال سابقه وتجربه کاری وتحویل بموقع وراضی کننده کاشیکاری وسرامیککاری حمام.دستشویی.مستر.اشپزخانه.مطبخ وکف سالن اتاق خاب.نصب نردهای سنگی بغل پله.انجام موزایئک کاری باطرح های جدید وبه روز.نصب سنگ انتیئک.انجام کاشیکاری به صورت ملاتی وچسبی همراه باقیمتی مناسب وارزان منتظرشماخوبان هستیم
خدمات کاشی کاری علیرضا بردبار در رشت
واژه کاشی از نام شهر کاشان اقتباس شده که از اوایل دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفال سازی مشهور بود. هنر کاشی کاری از هنرهای والا و ارزشمندی است که در تزئینات معماری ایران از دوران باستان تا امروز به کار رفته است. این هنر در پیدایش و زیبایی نمای بیرونی و درونی ساختمان های مذهبی، مقابر، مساجد و برخی از پل ها در ادوار مختلف تاریخ به شیوه گسترده ای به کار گرفته شده است. پیشینه هنر کاربردی کاشی کاری برای استحکام و زینت بخش اماکن و ساختمان ها به اواخر هزاره دوم پیش از میلاد می رسد و هنرمندان ایرانی با ساخت خشت و آجرهای لعاب دار از آن زمان آشنا بوده اند. آجرهای لعاب دار به رنگ های سبز، زرد، قهوه ای با نقوش انسانی و حیوانی به عنوان کاشی مورد استفاده قرار گرفتند. کاخ های تخت جمشید و شوش در زمان هخامنشیان نمونه بارز هنر کاشی کاری و آجرهای لعاب دار است. در دوره اشکانی هنر کاشی کاری در آرایش بنا کمتر مورد توجه قرار گرفت و اشکانیان بیشتر از نقاشی در تزئین بنا استفاده کردند. هنر کاشی کاری در دوره اسلامی به دو منظور آرایش و استحکام بخشی به بنا، کاربرد ویژه یافت. این هنر در این دوره گسترش یافت و مساجد، مدارس، کاخ ها، حمام ها و پل ها را با انواع کاشی تزئینی می آراستند، به گونه ای که از دهه های پایانی قرن چهاردهم هجری اکثر بناها با کاشی کاری آراسته شده و کمتر بنایی وجود دارد که از این هنر در آن استفاده نشده باشد. کاربرد این هنر در پیرایش بناها در این زمان از گسترش و تکامل ویژه برخوردار شد و بدین منظور به شیوه های متعدد تفکیک شد که عبارتند از: کاشی یکرنگ، کاشی معرق، کاشی هفت رنگ، کاشی زرنگار یا طلایی، تلفیق آجر و کاشی و کاشی های مکتوب یا کتیبه دار. شروع به کار گیری کاشی در بناهای دوره اسلامی تاریخ مشخصی ندارد. اما قدر مسلم، در برخی از کاوش ها در محوطه ها و شهرهای اسلامی حاکی از کاربرد آن در دهه های پایانی قرن چهارم هجری است. شهر یار عدل در بررسی های مسجد دامغان کتیبه کاشی مناره این مسجد را که مربوط به سال ۴۵۰ هجری قمری است را از قدیمی ترین نمونه های کاربرد کاشی در معماری اسلامی ایران بیان می کند و مکان کتیبه را در بالای مناره دانسته که شامل آیات هجده و نوزده از سوره مبارکه آل عمران است.
