روسری در گذر زمان در دنیا، روسری نمادی از زنانگی بوده و در رسته‌ی لوازم جانبی مدرنی است که از آن وقار و دلفریبی می تراود. روسری را میتوان با هدفی کاربردی چون گرم کردن یا خنک نگه داشتن پوشید. وجود روسری در شکل‌ها و فرمهای مختلف نشاندهندهی همهگیری و قابلیت ترکیب شدنش با بسیاری از لباس‌هایی است که در چند دهه اخیر، هر زنی پوشیده است. با ایران مشاغل همراه باشید. با ایران مشاغل به مطالعه خاستگاه روسری می پردازیم.
خاستگاه روسری
خاستگاه روسری به مصر باستان، و به طور دقیق به ملکه نفرتیتی بازمی‌گردد. تصوّر بر این است که او زیر یک کلاه نگین‌دار عجیب روسری بافته شدهای میپوشید. اگرچه امروزه روسری ها به ضرورت ارتباط چندانی با لباسهای زنانه ندارند، امّا قرنهاست که مردان و زنان آنها را پوشیده‌اند. در رم باستان، مردان از روسری به عنوان “پارچه عرقگیر” استفاده میکردند که برای خود را خنک نگه داشتن و خشک کردن عرق به کار میرفت. روسری در گذر زمان در دنیا
روسری در گذر زمان در دنیا در خاور دور، برای نشان دادن درجه شخصیت‌های نظامی روسری بسته میشد. در بقایای اجساد سربازان ارتش تراکوتا که بیش از ۲۰۰ سال پیش از میلاد دفن شدهاند، میتوان روسریهایی را مشاهده کرد که تزئینات و طرحهای متفاوتی داشته و به شیوههای متفاوتی پوشیده میشدند. حتی گفته شده است که ناپلئون بناپارت در بازگشت خود از مصر به همسرش ژوزفین یک روسری پشمی هدیه داد. اگرچه ژوزفین در ابتدا نسبت به این هدیه عجیب بدبین بود، اما گفته شده است که در طول سه سال بعد از آن هدیه، او بیش از ۴۰۰روسری به ارزش حدود ۸۰۰۰۰ پوند جمع‌آوری کرد.
شالهای کشمیری
شالهای کشمیری در قرن نوزدهم به عنوان مظهری از مد روز بودن و شیک پوشی مطرح شدند. طرح معروف بتّه جقه یا پیزلی نیز در این قرن به وجود آمد زیرا شهر پیزلی اولین شهری بود که شالهای “بته جقه ی” کشمیری، شبیه به آنهایی که بناپارت با خود آورده بود، را تولید کرد.
۷۰۰۰ بافنده در این شهر ساکن بودند. این شالها آنقدر محبوب شدند که حتی ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۴۲ یکی از آنها را خریداری کرد. در نیمه دوم این قرن، با ظهور گرایشهای مد جدید، محبوبیت شالها کاهش پیدا کرد. لباسهای زنان در این دوره به گونهای طراحی شده بودند که انداختن شال روی شانهها بیهوده و غیر ممکن بود.
مسئولیت جنگی
در طول جنگ جهانی اول، بافندگی برای زنان، کودکان و حتی مردان در سراسر جهان چیزی بیش از یک سرگرمی بود. این کار وظیفهای وطنپرستانه تلقی میشد. تعداد زیادی جوراب، ژاکت و روسری برای سربازان ارسال میشد تا آنها را در شرایط بد جنگی،گرم و خشک نگه دارد.
اگرچه امروزه بافتنی سرگرمیای قدیمی محسوب می‌شود، اما در طول جنگ جان بسیاری از سربازان را نجات داده است. کالاهای بافتنی توسط مردم تولید و برای نیروهایی که با شرایط سخت، مرطوب و سرد سنگرها و هوای آزاد دست و پنجه نرم میکردند فرستاده میشد.
خلبانها علاوه بر روسریهای بافتنی، از روسریهای سفید ابریشمی در هنگام پرواز استفاده میکردند زیرا این پارچه‌ی نرم و انعطافپذیر از عرق سوز شدن گردن جلوگیری میکرد. در طول جنگ جهانی اول، ابریشم نقش بسیار مهمّی در عملیات نظامی داشت. کیسههای ابریشمی برای حمل باروت و پر کردن اسلحه استفاده میشد چون ابریشم پس از سوختن هیچ بقایایی به جا نمیگذاشت. پس از جنگ، این ابریشم مازاد به پوشاک، روسری و تزئینات لوازم منزل تبدیل شد.
ظهور روسری‌ها به عنوان لوازم جانبی
با ظهور ابریشم در شرق، روشهای تولید آن نیز بهبود یافتند و برندهای لباس زیادی شروع به تولید اکسسوریهای ابریشمی کردند. برند لیبرتی آو لاندن شروع به تولید روسریهای ابریشمی سبک کرد که در طول سالهای پس از جنگ به شدت محبوب شدند. در سالهای اولیه پس از جنگ چاپهای جذاب و سرزندهی این روسری‌ها انرژی لازم برای رهایی از فضای تاریک و گرفتهی آن دوران را فراهم میکرد.
روسری در گذر زمان در دنیا در سال ۱۹۳۷ در خانهی مد فرانسه، هرمس شروع به وارد کردن ابریشم چینی کرد تا از آن برای تولید روسریهای مربعی شکل پر زرق و برق خود استفاده کند. روسری در گذر زمان در دنیا با ابریشم خالص وارد شده از چین به طور منحصر به فردی محکم و با دوامتر بود. جزئیات و طرحهای این روسری‌ها بازتابی از مضمامین اسب‌سواری و سوارکاری بود، این طرحها ریشه عمیقی در تاریخچه‌ی هرمس داشته و هنوز هم جزو محبوب‌ترین طرحها هستند.
روسری به عنوان یک ابزار تبلیغاتی
روسری در گذر زمان در دنیا علیرغم محدودیتهایی که در جنگ وجود داشت، جاکمار که یک برند روسری مشهور انگلیسی بود از سال ۱۹۴۰تا ۱۹۴۵ کماکان به تولید روسریهایی با زمینههای تبلیغی تخیلی ادامه داد. جاکمار در ابتدا ابریشم مورد نیاز خانههای مد لباس زنانه در سراسر جهان را تأمین میکرد اما به زودی متوجّه شد تولید بسیاری از لباسها قطع شده است، در نتیجه آنها خود شروع به تولید روسریهای ابریشمی کردند که در طول دوران جنگ بسیار هم محبوب شد. منابع پارچه در این دوران بسیار کم بودند، بنابراین جاکمار روسری های خود را از قطعات باقیماندهی ابریشم چتر نجات، ریون و کتان تولید می کرد.
روسریهای ابریشمی به عنوان تزئینات فاخر و فریبنده
روسری در گذر زمان در دنیا پس از جنگ روسریهای ابریشمی به عنوان روشی برای ابراز وجود به دنیای مد بازگشتند. پارچه ی ابریشم قابلیت چاپ طرحهای روشن و واضح با جزئیات دقیق را داشت. برند هرمس نیز به دلیل علاقهی بازیگرانی مانند آدری هپبورن و گریس کلی با پوشیدن روسری در فیلمهایشان و یا حتی پوشیدن روسریهای شیک هرمس در نیویورک و موناکو، محبوبیت بیشتری کسب کرد.
طولی نکشید که روسریهای ابریشمی به نمادی از فربندگی، قدرت و استقلال تبدیل شدند. آدری هپبورن در این رابطه گفت: “من هیچوقت به اندازه ی زمانی که روسری ابریشمی می‌پوشم حس نمی‌کنم که یک “زن زیبا” هستم”.
